Op Goede Vrijdag gedenken wij dat Jezus voor ons geleden heeft,aan het kruis werd gespijkerd en zijn Leven voor ons heeft gegeven. In de kerk is alles sober en kaal, geen versieringen, geen bloemen. Er is op deze dag ook geen eucharistieviering. Wel wordt er ’s middags om drie uur (de tijd dat Jezus zou zijn gestorven) in de kerk een meditatie
(overdenking) gehouden bij de kruisweg (de weg die Jezus heeft afgelegd van het rechthuis van Pilatus naar de berg van de kruisiging, de Golgotha). Afbeeldingen van belangrijke momenten uit deze kruisweg kun je in elke kerk vinden. Ook ’s avonds zijn er
bepaalde plechtigheden rond het lijden en sterven van Christus.
Oom Johannes vertelt verder aan zijn neefje:
“Jezus werd voor de Romeinse landvoogd Pilatus gebracht. Hij wilde weten of Jezus
schuldig was aan moord, of dat Hij behoorde tot een groep, die zich verzette tegen het Romeinse gezag. Pilatus kwam tot de ontdekking dat alle beschuldigingen tegen Jezus leugenachtig en vals waren. Hij zei tegen het samengestroomde volk, dat Hij geen schuld in Jezus kon vinden.”
“Hoe komt het dan, dat Jezus tóch veroordeeld is, oom?”
“Nou, de godsdienstige leiders van het volk waren altijd al van plan geweest om Jezus voorgoed de mond te snoeren! Pilatus, die de rust in Jeruzalem wilde bewaren, deed het slimme voorstel om het volk te laten kiezen. Hij wilde ter gelegenheid van het joodse Paasfeest iemand vrij laten. Men had de keus tussen een misdadiger Barabbas en Jezus. Opgehitst door de godsdienstige leiders schreeuwde de mensenmassa toen: Laat Barabbas vrij! Barabbas! Barabbas!
Pilatus liet toen Barabbas vrij en liet Jezus geselen.”
“Dat is toch niet eerlijk, oom!”
“Zeker niet, jongen, maar het werd allemaal nog veel erger. Na de geseling liet Pilatus Jezus weer voor het volk brengen. De mensen schreeuwden toen: Aan het kruis met Hem! Aan het kruis met Hem! Toen droeg Pilatus Jezus over aan de opperpriesters (de godsdienstige leiders van het volk) om Hem te laten
kruisigen.

Jezus’ weg naar Golgotha, de plaats van de kruising, was een echte martelgang. Ik heb het zelf van dichtbij meegemaakt, jongen. Ook de kruisiging. Ik stond samen met Maria, zijn Moeder, die in gezelschap was van een paar andere vrouwen, dicht
in de buurt van het kruis. Ik zag ook het bord aan het kruis, waarop geschreven stond: Jezus van Nazareth, Koning van de Joden. De laatste woorden, die Jezus tot mij sprak, waren: Zoon, dit is je moeder. Daarmee bedoelde Hij, dat ik goed voor Maria moest zorgen, als was zij mijn eigen moeder. Want zij was nu helemaal
alleen.”
“Oom, wat moet dat toch erg geweest zijn voor zijn Moeder! Je kind zó te zien doodgaan! Stel je voor, dat mijn eigen moeder mij op zo’n vreselijke manier zou zien sterven! Wat zou ze een verdriet hebben!”
“Geloof dat maar, en dan te bedenken dat Jezus alleen maar goed heeft gedaan!”
“Wat kunnen mensen toch wreed zijn, oom! Kan men dan nooit in vrede met elkaar leven?”
“Ik herinner mij nog goed dat Jezus een keer over vrede gesproken heeft. Hij zei toen: ‘Vrede laat Ik bij jullie achter; Mijn eigen vrede geef ik jullie en dat is niét de vrede van de wereld.’ Dat betekent dat je op de vrede van Jezus kunt vertrouwen, met die vrede kun je heel veel dingen aan. Zelfs pijn en verdriet. De vrede van de wereld, de vrede van de mensen, is daar veel te broos voor. In die sfeer van vrede kon Jezus zijn werk in de wereld tot het einde volhouden. In die vrede vergaf Hij zelfs de mensen, die Hem zoveel pijn en verdriet hadden aangedaan. Met zijn dood aan het kruis was Jezus taak op aarde ten einde gekomen. Ik hoor nóg hoe Hij met luide stem zei: ‘Het is volbracht!’

Waarom wordt deze toch trieste dag eigenlijk Goede Vrijdag genoemd?
Omdat op die dag de taak van Jezus, waarom Hij op de aarde is gekomen, tot een einde is gebracht. In zijn liefde voor ons, is Hij tot het uiterste gegaan.